Муҳандис Иброҳим Мирзоев сокини дигари Душанбе, ки аз маҳаллаи Гипроземи пойтахт ин манзараро мушоҳида намудааст ба «Миллат» гуфт: «аз маҳаллаи мо тавре менамуд, ки гуё дар осмон лафзи «ло илоҳа иллаллоҳ» падид омада бошад». Муҳандис Иброҳим мегӯяд, ки ӯ саводи хондани арабиро дорад, гарчанде забони арабиро баллад нест.

Гуфта мешавад навиштори монанд ба лафзи «Аллоҳ» ва «Муҳаммад» гарчанде ба шакли равшану возеҳ набуд, вале мардум хеле ба он таваҷчӯҳ намуданд. Дар лаҳзаи падид омаданаш ба ҳамдигар занг мезаданд ва даъват менамуданд, ки ин манзараро тамошо кунанд. Бархе бонувон гиребонҳои худро дошта «тавба» гӯён ба осмон менигаристанд.

Бисёре аз навҷавонон он манзараро дар телефонҳои дастии худ сабт намуда ба ҳамдигар нишон медоданд.

Коршиносони масоили динӣ муътақиданд чунин зуҳурот ба иловаи ҳодисаи физикӣ будан ҳамзамон амри динӣ низ ҳастанд ва метавонанд баёнгари ҳаққонияти Худованд ҷалла ҷаллолуҳу бошанд.