Каме дар бораи бегонагии шароити имрӯз фикр кунем. Чиҳил сол қабл доштем дар бораи оянда баҳс мекардем: коммунист, фашист, капиталист ва аз ин ҷур баҳсҳо.
Имрӯз дигар касе дар бораи ин мушкилот суҳбате намекунад. Мо дар сукути комиламон мепазирем, ки капитализм омада, ки бимонад. Аз тарафи дигар мо даргири васвоси буҳрони ҷаҳонӣ шудем: васвос ба ин ки зиндагӣ дар замин дорад аз ҳам мепошад, васвос ба хотири чанд вирус, васвос ба бархурди саёроти фазоӣ ба кураи замин, ва ғайра. Породокс ин аст, ки барои мо тасаввури поёни зиндагӣ рӯи замин хеле осонтар аст, то ин ки бо ҳодисаи мулоимтар, тағйире радикал дар капитализм рух диҳад.
Cалави Жижек
کمی درباره بیگانگی شرایط امروز فکر کنیم. سی چهل سال قبل هنوز داشتیم درباره آینده بحث می کردیم: کمونیست، فاشیست، کاپیتالیست، و از این جور بحثها. امروز دیگر کسی درباره این مشکلات صحبتی هم نمی کند. ما در سکوت کاملمان میپذیریم که کاپیتالیسم آمده که بماند. از طرف دیگر ما درگیر وسواس بحران جهانی شدیم: وسواس به اینکه زندگی روی کره ی زمین دارد از هم می پاشد، وسواس به خاطر چند ویروس، وسواس به برخورد سیارات فضایی به کره زمین، و غیره. پارادوکس این است که برای ما تصور پایان زندگی روی زمین خیلی آسانتر است تا اینکه با حادثهای ملایم تر، تغییری رادیکال در کاپیتالیسم رخ دهد.
-اسلاوی ژیژک
Таҳияи Фирдавс Мадё